hoşgeldim

işte bu!

yeni, biricik blogumda ilk yazım son derece klişe olmayı en doğal hakkım görerek "ilk çocuğumu kucağıma almış kadar mutluyum".
bu tırnak içi tümcesi sadece klişe değil fantastikte oldu çünkü çoluk çocuğa karışmadım henüz bilmiyorum ki bu duyguyu.

biraz blog isminden bahsedeyim. genelden gece yazarım yazılarımı yazsam mı yazmasam mı kafamda oluşmuş tonlarca hikayeyi birleştirip bir öyküye dönüştürsem mi diye uyuşur dururum. sonra arkamdan bilinmeyen bir güç beni yatağımın üstüne iter, elime kalemi verir ve ben en uyuşuk, uykulu halimle başlarım hikayelerime. bu sebepten bu ismi verdim. (aa hakkaten insanın blogu çocuğu gibi işte, ismide kulağına fısıldadım)

burada hedef kulakları sağır eden fısıltıları yaymak benim için. bunun anlamını elbette açıklamayacağım hangi yazar bu kitabımda bunu hissi uyandırmaya çalıştım der ki (bilmiyorum diyen varsa da uh ona) sizde nasıl bir izlenim uyandırdıysa o!

eğlenceli, depresif, salgırgan, suskun, melankolik, kızgın, düşündüren, düşünen, aklı karışık bişiler okuyor olacaksınız.

işte bu hoşgeldim!