Ölüm bir mayın tarlası kadar yakın olmadı bize hiç ya da sınır komşumuz kadar.
Ama ölüm, bize de yaklaşıyordu yavaş yavaş hem de kılık değiştirmeden bağıra bağıra kimliğini.
Batı, uzaktan izleyen olmayacaktı artık. İçinde olacaktı acıların.

İlk ağızdan dinlemek dahi ürpertirken içimizi, şimdi gözlerimizle şahit olacağız ölümlere.
Buna Hollywood'da olsak sonun başlangıcı derlerdi.
Keşke başlamadan bitse.